“Onze burgers zitten niet te wachten op speeches, maar op daden”, reageert Anneleen Van Bossuyt. “Zo stelt Juncker dat Turkije niet kan toetreden tot de Europese Unie. Uitstekend, maar zal hij zijn kritiek op dat land ook hardmaken en het toetredingsproces definitief stopzetten? De Commissie heeft immers onder zijn leiding nog voorgesteld om volgend jaar 640 miljoen euro toetredingssteun aan Turkije te schenken.”
Harten en hoofden terugwinnen
“De kritiek van Juncker ten aanzien van Turkije is ook ongeloofwaardig,” vult Mark Demesmaeker aan, “als hij niet met evenveel overtuiging en verontwaardiging reageert tegen de Spaanse regering, die de Catalaanse democratische beweging voor zelfbeschikking criminaliseert, de pers intimideert en een referendum van 1 oktober over onafhankelijkheid wil dwarsbomen. Als Europa echt de harten en de hoofden van de burgers wil terugwinnen, moet het de democratische processen voor zelfbeschikking omarmen.”
Dringend een tandje bijsteken
Ook op het vlak van asiel en migratie is meer nodig. Helga Stevens maant Europa aan om dringend werk te maken van terugnameakkoorden, zodat het iedereen die geen recht heeft op een verblijf sneller terug kan sturen. Hetzelfde geldt voor de strijd tegen sociale dumping: “Ook daar moet Europa dringend een tandje bijsteken. Er moet een gelijk speelveld komen en Europa moet uitbuiting streng aanpakken. Dat mag niet te lang meer aanslepen of we hebben binnenkort geen Vlaamse bouwbedrijven en transporteurs meer”, vreest zij. “Ik verwelkom alvast Junckers pleidooi voor regels die de lidstaten krachtdadig kunnen handhaven.”
Geen eenheidsworst maar maatwerk
Dat de eurozone enkel kan werken, wanneer de afgesproken criteria en spelregels strikter worden nageleefd en gesanctioneerd, is ook voor Sander Loones evident. “Maar als dat inhoudt dat we falende lidstaten moeten helpen om kunstmatig aan de afgesproken eurocriteria te voldoen, houd ik mijn hart vast. Dan wordt de eurozone niet sterker, maar zwakker.” Loones wil ook niet dat Vlamingen een sociaal-economisch beleid opgedrongen krijgen dat niet aansluit op hun noden: ”Fiscaliteit en sociale zekerheid raken aan het hart van de noodzakelijke nationale eigenheid. Het spreekt voor zich dat lidstaten daarin het laatste woord behouden.”
